De belangrijkste symptomen van prostatitis

rugpijn met prostatitis

Prostatitis is een ontstekingsproces dat zich ontwikkelt in de prostaatklier. In theorie loopt elke man het risico om het te ontwikkelen, ongeacht de leeftijd.

Maar mannen zijn het meest vatbaar voor ziekten, die worden beïnvloed door de volgende factoren:

  • Sedentaire levensstijl;
  • Langdurige seksuele onthouding of, omgekeerd, een te actief seksleven;
  • Frequente verstopping. Houd er rekening mee dat alleen regelmatige stoelgangstoornissen prostatitis kunnen veroorzaken, en geen episodische constipatie;
  • Hypothermie. Om ziek te worden van prostatitis, is het niet nodig om uren in ijswater te zwemmen, het is voldoende om gewoon op een koude steen te zitten of lange tijd in de kou te zijn in ongeschikte kleding;
  • Chronische ontstekingsziekten (bijvoorbeeld chronische bronchitis) of een onbehandelde infectiehaard in het lichaam (cariës, tonsillitis);
  • Chronische en acute urologische of eerdere geslachtsziekten (urethritis, gonorroe);
  • Zittend werk. Allereerst zijn dit degenen die worden gedwongen om constant op het werk te zitten, zonder de mogelijkheid om op te staan en op te warmen (chauffeurs, computerbeheerders);
  • Elke aandoening die het immuunsysteem van het lichaam kan onderdrukken. Deze omvatten onvoldoende of onvoldoende voeding, fysieke en emotionele overbelasting, constant slaapgebrek, chronische stress).

Alle bovenstaande factoren worden vooral gevaarlijk als een man ouder is dan 50 jaar. Inderdaad, op deze leeftijd verandert de hormonale achtergrond aanzienlijk, neemt de immuniteit af, verschijnen er verschillende ziekten en bovendien leiden maar weinig mannen op deze leeftijd een actieve levensstijl. Om deze redenen moeten alle mannen ouder dan 50 jaar om de zes maanden profylactisch een uroloog bezoeken.

Hoe begint de ziekte?

In de regel is het eerste teken van het ontwikkelen van prostatitis onaangename of zelfs pijnlijke gevoelens bij het urineren. Soms moet je meerdere keren per nacht opstaan om naar het toilet te gaan. Weinigen gaan in dit stadium van de ontwikkeling van de ziekte naar de dokter, hoewel de behandeling in dit stadium van korte duur en effectief zal zijn.

Na een tijdje verschijnen er scherpe snij-, trek- of schietpijnen in het schaambeen of perineum, soms straalt de pijn uit naar de penis of de anus. Het plassen wordt frequent en pijnlijk, en de urine wordt veel troebeler. Pijn kan optreden tijdens stoelgang.

Verder kan de lichaamstemperatuur stijgen, soms merken mannen dat er druppels doorschijnend wit vocht uit de urethra vrijkomen. In de regel gaan de meeste mannen tijdens deze periode van de ziekte naar de dokter.

Wat gebeurt er als prostatitis niet wordt behandeld?

Als u na de bovenstaande symptomen geen arts raadpleegt en met de behandeling begint, zal de ziekte verder verergeren. De temperatuur kan oplopen tot 40 graden, de pijn wordt erg hevig, het plassen wordt erg pijnlijk, de uitstroom van urine wordt verstoord (het stroomt uit de urethra in een dunne stroom of druppel voor druppel). Hoe langer prostatitis onbehandeld blijft, hoe groter de kans op acute urineretentie en de ontwikkeling van acuut nierfalen. Ook is tijdig onderzoek noodzakelijk, aangezien symptomen vergelijkbaar met prostatitis ook aanwezig zijn bij blaasontsteking en prostaatkanker.

Diagnostiek

Na contact met een uroloog wordt een onderzoek naar de prostaat via het rectum uitgevoerd, evenals een analyse van de afscheiding van de prostaatklier. Deze procedure is niet erg prettig en soms pijnlijk, vooral in de latere stadia van de ziekte. Soms is het hierdoor dat mannen niet naar de dokter willen.

Maar in feite, hoe eerder u voor een onderzoek gaat, hoe minder pijnlijk het is. Bovendien is palpatie van de prostaat zelf al een behandeling, omdat het helpt om congestie te elimineren.

In het laboratorium wordt de afscheiding van de klier gezaaid op voedingsbodems, wordt de gevoeligheid van de microflora voor antibiotica bepaald en wordt urine-analyse uitgevoerd. Echografie wordt ook uitgevoerd om de diagnose te bevestigen. Meestal is de behandeling van prostatitis niet moeilijk voor een uroloog, afhankelijk van tijdige behandeling.

De vroege stadia van prostatitis worden thuis behandeld. De patiënt krijgt antibacteriële medicijnen, baden, kompressen en andere thermische procedures op het perineum voorgeschreven, evenals pijnstillers en prostaatmassage. De behandeling duurt ongeveer 10 dagen. Tijdens de behandeling mag u ook geen gekruid voedsel en alcohol eten.

Tekenen en behandeling van chronische prostatitis

Bij chronische prostatitis verschijnen pijnlijke pijnen in het perineum, die verdwijnen na wandelen of lichte inspanning, er is een branderig gevoel bij het urineren. Een man slaapt vaak niet goed en wordt prikkelbaar.

Indien onbehandeld, kan chronische prostatitis bekkenontsteking en zelfs onvruchtbaarheid veroorzaken. Aan bovenstaande behandeling worden ook reflexologie en prostaatmassage toegevoegd. De patiënt wordt aanbevolen om een actievere levensstijl te leiden, pittig eten en alcohol uit te sluiten van het dieet.

Vertrouw de doktoren

U moet niet proberen om zelf een diagnose te stellen, zonder een bezoek aan de dokter. Op basis van de testresultaten kan immers alleen een uroloog het voor u optimale behandelregime kiezen.

Bij zelfmedicatie neemt u "blindelings" antibiotica. Dit kan leiden tot de overgang van de ziekte naar een chronische vorm. Als de ziekte zich blijft ontwikkelen, kan ziekenhuisopname noodzakelijk zijn. In een ziekenhuis duurt de therapie 1-2 weken, en misschien zelfs langer.

Om de ontwikkeling van complicaties te voorkomen, moet u om de zes maanden door een uroloog worden onderzocht.

Profylaxe

Preventie van prostatitis komt neer op de volgende aanbevelingen:

  • Als je lange tijd in de kou zult staan, kies dan de juiste kleding;
  • Eet regelmatig en volledig;
  • Leid een actieve levensstijl, ga sporten;
  • Gebruik laxeermiddelen voor constipatie;
  • Heb een regelmatig seksleven, bij voorkeur met een vaste partner.

Een zeer groot aantal mannen lijdt aan prostatitis. Dit artikel geeft basisinformatie over de ziekte en legt uit waarom het nodig is om regelmatig een uroloog te bezoeken.